De machinerichtlijn is wellicht de bekendste CE-richtlijn die bestaat. De richtlijn geeft in bijlage I een ruime hoeveelheid minimale essentiële veiligheidseisen aan, waaraan machines moeten voldoen. Bij een toetsing van een machine aan de machinerichtlijn zullen dus ook al deze eisen nagelopen moeten worden om te beoordelen of de beoogde machine eraan voldoet.
Een praktische stappenplan om CE-markering te verkrijgen op basis van de Machinerichtlijn bestaat ten minste uit de volgende aspecten:
Aan afnemers van machines hoeft zeker niet het hele Technisch Dossier meegeleverd te worden. De volgende zaken moeten minimaal met de machine aan afnemers worden meegeleverd:
Met betrekking tot elektrische veiligheid is het momenteel zo dat op alle elektrische machines zowel de voorschriften uit de machinerichtlijn als de laagspanningsrichtlijn van toepassing zijn. Dit betekent niet dat de machine de confromiteitsprocedures van beide richtlijnen moet doorlopen. Indien de Machinerichtlijn van toepassing is, dan hoeft conformiteit volgens de Laagspanningsrichtlijn niet gevolgd te worden. Echter de inhoudelijke veiligheidseisen uit de Laagspanningsrichtlijn gelden dus wel. De machinerichtlijn benoemd een zestal categorieën elektrische producten die niet onder de richtlijn vallen (waaronder elektromotoren en schakelmaterieel voor laagspanningsinstallaties).
Voor machinebouwers geldt: schakelmaterieel en elektromotoren inkopen met de juiste EG-verklaring van overeenstemming op basis van de laagspanningsrichtlijn. Vervolgens de machine in de handel brengen volgens de werkwijze in de machinerichtlijn. Met betrekking tot elektrische veiligheid moeten de eisen uit de laagspanningsrichtlijn gevolgd worden: d.w.z. praktisch gezien minimaal de eisen volgens NEN-EN IEC 60204-1 toepassen.
CE-markering gaat over veiligheid: hoe eerder in het ontwerp traject gestart, hoe eenvoudiger toe te passen!
Zie ook CE-markering tijdens de engineering van machines en installaties.